Onze droom: duofiets met ondersteuning

Iedere ochtend vraag ik aan de bewoners: “En lekker geslapen?” Dan praten we even over onze dromen, één van deze dromen wil ik graag met jullie delen.

Onze Droom: Het is maandagochtend, Wim heeft gezorgd voor mooi weer, en het zonnetje schijnt. We fietsen samen, Wim en ik, op de duofiets. Een soort tandem, waarbij je naast elkaar zit en wij kunnen sturen. Hij trapt ook mee, wiebelt vrolijk en kijkt om zich heen. Hij hoeft zich niet druk te maken over het verkeer en mag zelf zeggen wanneer we rechts of links af slaan.

Een band om zijn middel (soort veiligheidsgordel) zorgt voor extra veiligheid. Ondertussen zingen we alle liedjes die we kennen, genieten we van de wind in onze haren. Sommige mensen kijken verbaasd op, en lachen met ons mee. Terwijl wij zo fietsen kijken we naar de trein die langs komt, naar een hertje in de wei en de vogels.

Wim gaat steeds harder zingen en ik zing ook zachtjes mee. Hij geniet zo intens. Hij maakt zich geen zorgen, geniet alleen maar. “Goed zo, Wim, trappen maar!” Ik glimlach en steek enthousiast mijn duim op naar Wim.

Helaas het is maar een droom. Niet alleen van Wim, maar van alle bewoners die we zo graag werkelijk willen maken, zodat we met alle bewoners kunnen fietsen en de wind echt in onze haren kunnen voelen. Dat we op deze manier meer kunnen bewegen en lekker buiten kunnen zijn.

Willen jullie helpen onze droom waar te maken?